Rozdział 3 - I'm not the first, I did not last.

( sześć miesięcy później )

                                                                                            Mystic Falls

                                                                                             15.08.1864 r.

Drogi Pamiętniku !

Widzę że dawno się nie wpisywałam , ale no cóż miałam trochę ważniejsze sprawy . Czekam tylko , aż Leon mi się oświadczy . To marzenie ostatnich kilku miesięcy . Być może kiedyś się spełni .
Muszę kończyć . Przy okazji , przyjeżdża dziś do nas pewien gość . Dziewczyna w moim wieku , sierotka z Atlanty ...
                                                                            Mirabella Salvatore

Nie wiadomo na jak długo zawita owa dziewczyna. Niech jest tu ile chce , zresztą. Pochodzi ona z Atlanty jako jedyna ocalała ze swojej rodziny w pożarze domu .

***Damon***

Graliśmy właśnie w piłkę nożną ze Stefanem , kiedy nadjechała śliczna kareta . To na pewno ta dziewczyna. Stanęliśmy na werandzie , gdy woźnica otworzył drzwi . Najpierw wysiadła mulatka podobna do Melissy jak się później dowiedziałem , Emily .
Wkrótce wysiadła ONA . Serce mi stanęło , miała śliczne czekoladowe oczy oraz takie same kręcone włosy. Piękne rysy twarzy. Kobieta z mych snów .
-Katherine Pierce .- Przedstawiła się ze ślicznym uśmiechem na twarzy .
- Jestem Damon a to mój młodszy brat Stefan Salvatore .- Powiedziałem całując jej dłoń .
- Dobiegły mnie słuchy że macie jeszcze siostrę .
- Owszem , lecz to niespokojny żywioł ... Jak Damon i wybyła z domu .-Wtrącił się Stef .
- Może i niespokojny ale mamy swoje zdanie.- Skomentowałem wypowiedź brata .

***Mirabella***

 

Byłam właśnie w domu Gilbertów sama z Dianą. Reszta rodziny pojechała w interesach , a służba miała wolne. Miałyśmy cały dom dla siebie. W pewnej chwili źle się poczułam . Oczywiście , nie umknęło to młodej Gilbert'ównie .

- Bella , dobrze się czujesz ?- Spytała z troską w głosie .

- Tak...Tak mi tylko... zrobiło się słabo to na pewno przez te upały .

- Usiądź , otworzę okno .

 

Po kilku godzinach pobytu w domu Giulbert'ów wróciłam do domu. Jeszcze było jasno więc wolałam nie ryzykować. Ostatni czasy w okolicach miasteczka dzieją się straszne rzeczy... Za nim wrócę na podwórku i tak będzie ciemno .

 

I nie myliłam się na podwórku było ciemno za nim przyjechałam. Zauważyłam Damon'a siedzącego na ławce wpatrującego się w kogoś.

- Czym jesteś tak zafascynowany , bracie ?- Spytałam siadając na ławce obok niego .

- Widzisz tą biegającą postać od drzewa do drzewa ?-Spytał na co przytaknęłam .- To Stefan . Próbuje dostać się do Katherine aby ojciec go nie zauważył .

- Ojciec co nie zauważy ale rodzeństwo tak .- Oznajmiłam wstając z ławki . Schowaliśmy się za jednym ze drzew.

- Ty zbirze ! - Krzyknął Damon zmienionym głosem na co wygląd miny Stef'a był bezcenny . teraz szedł uważnie kręcąc się w kółko czy nikt za nim nie idzie . Kiedy za długo patrzył się za siebie ...

 

***Stefan***

 

Ostatni krzyk przeraził mnie. Miałem wrażenie że ktoś mnie obserwuję.  Kiedy patrzyłem tak do tyłu idąc natchnąłem się na jakąś przeszkodę.

- Wybierasz się gdzieś ?- Usłyszałem głos siostry.

- No tak... Bella i Damon , mogłem się domyślić .- Od kiedy pamiętam wycinali mi takie numery .

- Mogłeś ale tego nie zrobiłeś.- Powiedział starszy brat z uśmiechem na twarzy .

- A twoja mina... bezcenna .- Dodała niebieskooka ...

 

***Mirabella***

 

Zapowiadał się dziś naprawdę słoneczny i ciepły dzień. Mam nadzieję że poznam dziś ta dziewczynę , którą moi bracia są zauroczeni. Wyszłam na dwór o ile dobrze wiem z opisu to była ona . Spacerowała po ogrodzie. Podeszłam do niej.

- Katherine Pierce jak mniemam .- Przywitałam dziewczynę promiennym uśmiechem .

- Tak .

- Jestem Mirabella Salvatore -Orzekłam i podałyśmy sobie dłonie .

- Słyszałam że niespokojny z Ciebie żywioł .

- Ja ? A kto tak stwierdził ?

- Twój brat , Stefan .

- Ja przynajmniej mam swe zdanie .

- Przyjechałam wczoraj . Mogłabyś pokazać mi te miasto ?

- Oczywiście.

 

***Katherine***

 

Mirabella była urocza. Z tymi oczętami podoba do najstarszego brata. Słyszałam że nie jest po ślubie , mimo to już w ciąży.  No cóż , polubiłam ją przypomina mnie z XV wieku . Być może za kilka dni , wyjawię jej mój sekret ...

Kila godzin zwiedzania Mystic Falls z Bellą minęło bardzo szybko. Nie można było się przy niej nudzić.

 

***Mirabella***

 

Pokazywanie , Katherine miasta było bardzo fajne. Tylko droga powrotna była trochę gorsza. Czułam że zaraz zemdleję.

- Dobrze się czujesz ?-Spytała dziewczyna .

- Tak. Ja tylko ostatnio tak mam .

- Ostatnio czyli...

- Kilka miesięcy .

- Mówiłaś tu o jakieś polanie nie daleko. Chodźmy , porozmawiajmy .

 

Była dla mnie bardzo miła zważając na to że znałyśmy się od kilku godzin . Po chwili znajdowałyśmy się na polanie , gdzie jako dziecko bawiłam się z braćmi i przyjaciółmi. Usiadłyśmy po środku polany. Katherine przyglądała mi się badawczo .

- Gorąco Ci ?- Spytałam na co położyła dłoń do mego czoła .

- Troszkę , a o co chodzi ?

- Jesteś rozpalona , powinnaś leżeć w łóżku .

- Nie ja pierwsza , nie ja ostatnia .

- Wiesz polubiłam Cię i sądzę że mogę Ci w pewnej sprawie .

- Tez Cię polubiłam . A więc co to za sprawa ?-

Spytałam na co jej twarz ...

Nie umiem tego określić ...

- Czym Ty jesteś ? - Spytałam ze strachem i łzami w oczach .

- Mirabella nic Ci nie zrobię .- Mówiła łapiąc mnie za nadgarstki.- Jestem wampirem .

- Ale Ty... Ty.

- Posłuchaj mnie. Muszę Ci powiedzieć cos ważnego. Te wszystkie zwroty głowy i ta gorączka spowodowane są tym.. że jesteś w ciąży .

Co ? Nie dowierzałam o czym ona mówi .

- Ale jak to ?

- Słyszę jak szybko bije jego lub jej serduszko .

- Pomóż mi. Inaczej ojciec mnie zabije.

- Na razie pomogę Ci zlikwidować gorączkę .

Mogła mnie teraz nawet zabić. I tak zrobi to ojciec. W taki sposób wyświadczy mi przysługę.

- Zabij mnie. Jeżeli nie Ty , ojciec uczyni to sam.

- Byłam kiedyś w podobnej sytuacji .- Oznajmiła przegryzając swój nadgarstek .

-Co Ty robisz ?- Spytał i nadgarstek dziewczyny został przystawiony do mych ust. Zaczęłam pic jakąś ciepłą ciecz . Krew jak przypuszczam .

- Wystarczy.-Powiedziała po chwili .

- Opowiedz mi wszystko . Proszę .

------------------------------------------

No to tyle na dzisiaj .

Proszę zostawiać po sobie ślad .